Deze talentagent zorgt ervoor dat makers van kleur eerlijk betaald krijgen

Influencer-marketing and advertising magazine dan een relatief nieuwe banensector zijn, het is zeker niet immuun voor de systemische verschillen waarmee minderheden op de werkvloer worden geconfronteerd.

Een studie uit 2021 onthulde dat de raciale loonkloof tussen BIPOC en blanke influencers 29% is. Tussen zwarte en blanke influencers wordt die kloof groter tot 35%.

Uit het onderzoek bleek ook dat zwarte nano- en micro-influencers (minder dan 50.000 volgers) die $ 27.000 for every jaar verdienden, meer in aantal waren dan blanke influencers in dezelfde categorie: 77% vs . 59%. In het macro-influencer-niveau (meer dan 50.000 volgers), fulfilled een gemiddelde van meer dan $ 100.000 per jaar, was slechts 29% zwarte influencer en 41% was blank.

Dat zijn het soort cijfers dat Annelise Campbell uit de eerste hand zag toen ze werkte als marketingagent voor bureaus, waaronder January Electronic en Golin.

“Ik zag de discrepantie in beloning, welke merken bereid waren te betalen, wat makers vroegen, wie beheer experienced, wie geen beheer experienced – ik kreeg die discrepantie in mijn inbox te zien”, zegt Campbell in een aflevering van Snel bedrijfde podcast, Creatieve controle. “Daarna had ik zoiets van, oké, iemand moet iets creëren.”

Dus dat deed ze.

Campbell lanceerde haar managementfirma CFG (Campbell Francis Team) in november 2019 met een specifieke emphasis op het werken fulfilled makers van kleur, waaronder attractiveness- en lifestyle-influencer Monica Veloz.

Voor Veloz zien de meeste videomakers haar als een OG, die al bijna tien jaar op YouTube zit. Ze ging echter pas in 2018 fulltime als maker en geeft toe dat er veel is dat ze nog steeds niet weet. Maar ze vult die lege plekken in satisfied CFG.

“Om het vervolgens aan anderen te kunnen geven en te zeggen: dit is de thee, jullie moeten het allemaal bij elkaar krijgen, het is zo nuttig”, zegt Veloz. “We moeten een kennisgemeenschap creëren, vooral binnen de zwarte gemeenschap, want velen van ons hebben het niet echt.”

Bekijk hieronder de hoogtepunten van het gesprek van Campbell en Veloz en luister naar de volledige aflevering van Creatieve controle Aan Apple-podcasts, Spotify, RadioOpenbaar, Google Podcastsof Stitcher.

Het is oké om weg te lopen

Campbell: “Ik herinner me dat ik moeilijke gesprekken had fulfilled sommige merken, zoals mijn klant die een pruik draagt. Ze gaat dit solution niet op haar natuurlijke haar gebruiken omdat haar publiek zal zeggen: Dit is nep. We hebben haar natuurlijke haar nog nooit eerder gezien. Haar haar is altijd in beschermende stijlen. Waarom zou ze dit nu gebruiken, op deze manier? Ik heb veel merken moeten terugdringen en zeggen dat dit niet werkt voor deze doelgroep. Je moet ze vertrouwen en ze laten leunen op wat ze weten dat werkt voor hun publiek. Als je niet van approach bent, kunnen we weglopen. Het is moeilijk als je een omgeving hebt waar zwarte makers en makers van kleur zo weinig prioriteit hebben gekregen. Als de sluisdeur open up staat, hebben mensen het gevoel: Oh mijn God, ik kan geen nee zeggen. Hoe durf ik? Ik krijg eindelijk deze kansen. Maar het is zoiets als, denk na more than wat je wilt voor de lange termijn. Zijn dit de daadwerkelijke merken waarmee u zich wilt afstemmen? Of pak je het gewoon omdat de mogelijkheid er is?”

Merken, pas aan voor de blinde vlekken die je hebt gecreëerd

Campbell: “Ik heb gesprekken gevoerd namens klanten waar letterlijk een merkvertegenwoordiger zal zijn als: Nou, we werken elk jaar achieved dit meisje, en ze doet dit. En ik heb zoiets van, ja, omdat je elk jaar achieved haar werkt. Dit is de eerste keer dat u achieved dit doelgroepsegment spreekt. Je hebt nooit tijd geïnvesteerd in deze gemeenschap. De kans dat u vanaf dit ene instant direct actie onderneemt, is erg klein. . . . Dus breng je makers van kleur in een positie om te slagen in je hele ecosysteem? Of gooi je gewoon dollars op een probleem?”

De scheppende economie is niet voor iedereen

Veloz: “Ik zit al bijna 10 jaar in het spel. Ik ben net fulltime geworden in 2018. En mensen verlaten hun [full-time jobs]. Het is bizar hoe de industrie nu het gevoel geeft dat iedereen dit kan. Dit is niet glamoureus. Ik heb echt goede hoop dat ze binnen de creatieve gemeenschap beseffen dat het verder gaat dan alleen maar schattig worden en een overgang maken. Er is een arbeidsethos die moet worden toegepast. Ik ben zes maanden zwanger. Denk je dat als dat deal eenmaal is getekend, ze zeggen: ‘Oh, ze heeft een momentje? Aww.’ Nee, je moet aan het werk. Je moet een arbeidsethos hebben waarmee je een succesvolle carrière kunt voortzetten. Dus ik hoop dat de makersgemeenschap zich realiseert dat de macht absoluut in hun handen ligt.”